ΦΩΤΙΑ...!

Kάθε χρόνο τα ίδια ,κάθε καλοκαίρι τα ίδια προβλήματα..

Κι άλλος κόσμος χάνει τις περουσίες του κι άλλα σπίτια καίγονται και πάλι όλη η κατάσταση εμφανίζεται χωρίς την παραμικρή αλλαγή ,με τους ίδιους θύτες και τα ίδια θύματα.

Οι δημοσογράφοι και τα κεντρικά δελτία πάλι να παίζουν τον ρόλο τους ,ασκώντας προπαγάνδα εκεί που τους συμφέρει και αναπαράγοντας τις ίδιες μαλακίες .Η κυβέρνηση πάλι να ευθησυχάζει τους πολίτες την ώρα που καίγοται στην κυριολεξία .Η αντιπολίτευση πάλι να ρίχνει ευθύνες γι να εντυπωσιάσει και να χάνει την ουσία. Τα πυροσβεστικά ,στρατιωτικά ,εναέρια σώματα πάλι να λειτουργούν καθυστερημένα. Και η φωτιά για ακόμη ένα καλοκαίρι να καίει...

Οι οικοπεδφάγοι πάλι κάνουνε την δουλίτσα τους και πάλι μετά απο κανα 2άρι χρόνιαστα καμμένα θα ξεφυτρώσουν σπίτια με τις ευλογίες του κράτους.

Τα μμε πάλι λένε πως δεν έχει μείνει τίποτα άλλο για να καεί ,αλλά του χρόνου πάλι κάτι θα καίγεται.

Και ξέρετε κάτι; Ο ανθρωπάκος που δούλευε μια ζωή για να χτίσει το σπίτι του ,για ποιο λόγο αυτό ο...άγνωστος χ να του τα κατασρέψει και να του στερήσει τα πάντα;;

Γιατί προφανώςκαι τέτοιου είδους φωτιές ξεκινάνε απο εμπρηστές ,αλλά το θέμα είναι αυτύς τυς εμπρηστές ποιος τους βάζει και για ποιο λόγο..

Για μελλοντικά οικόπεδα ,για την ανάληψη της κυβέρνησης ,έρχονται απο αμερική μεριά...;

Δεν ξέρουμε ,το μόνο σίγουρο είναι πως για ακόμη μια φορά η φωτιά δεν σιγοκαίει αλλά τσουρουφλίζει..

ΜΑΖΕΨΤΕ ΚΑΠΑΚΙΑ !

Το Πανεπιστήμιο Κρήτης έχει γίνει γνωστό αρκετές φορές για διάφορες καινοτομίες που έχει "διαπράξει". Άλλη μια φορά λοιπόν ,πρωτοπορεί και παίρνει μια πρωτοβουλια που μπορεί να ευαισθητοποήσει τον καθένα και να βοηθήσει χωρις κόστο και κόπο.

Μαζεύοντας λοιπόν 3.000 πλαστικά καπάκια (απο μπουκάλια νερού ήαναψυκτικών ,ΠΛΑΣΤΙΚΑ) ,τα δίνετε με κάποιον τρόπο στο Πανεπιστήμιο Κρήτης ή σε κάποιον φοιτητή του συγκεκριμενου Πανεπιστημίου και απο κει τα εν λόγω καπάκια πάνε για αγορά ενός αναπηρικού καροτσιου.

Μια κίνηση που όπως και να το κάνουμε βοηθάει κάποιους συνανθρώπους μας ή διάφορα ιδρυματα που δεν έχουν τον απαραίτητο εξοπλισμό.

Καλό θα ήταν η συγκεκριμένη κίνηση να διαδωθί ώστε ΟΛΟΙ να βοηθήσουμε.

Αbercrombie & Fitch στην Θεσσαλονίκη!

Μέσα στο 2010 σύμφωνα με έγκυρες πληροφορίες ανοίγει στην συμπρωτεύουσα μαγαζί Abercrombie & Fitch .Την γνωστή μάρκα ρούχων ,που έχει κάνει παταγο τα τελευταία χρόνια στις νεαρές ηλικίες ,φέρνει γνωστή επιχειρηματίας που ασχολείται με τον χώρο και κατάφερε να κλείσει αυτό το σπουδαίο deal!

Το παράξενο της ιστορίας είναι πως επιλέχθηκε να ανοίξει μαγαζί στην Θεσσαλονίκη και όχι στην Αθήνα ,καθώς και ότι το εν λόγω υποκατάστημα της πασίγνωστης εταιρίας θα είναι απο τα πρώτα που θα ανοίξουν στην υπόλοιπη Ευρώπη. Να θυμήσουμε πως στην Γηραιά Ήπειρο μόνο στο Λονδίνο υπάρχει μαγαζί .

Είχε ακουστεί παλαιότερα πως ο όμιλος γλου ή ο όμιλος μαρινόπουλος (ύστερα απο την gap..) θα φέρνανε επίσημα την μάρκα και στην Ελλάδα. Και λέμε επίσημα καθώς πολλά μαγαζία στα ...μουλωχτά πουλάνε την συγκεκριμένη brand.

Όπως καταλαβένετε ,η δημιουγία αυτού του μαγαζιού θα διαταρράξει τις ισσοροπίες της αγοράς ,όχι μόνο στην Θεσσαλονίκη αλλά και στον υπόλοιπο ελλαδικό χώρο. Όπως και να χει τέτοια νέα ,μοιραία θα τονώσουν την εμπορική κίνηση και θα ζεστάνουν ξανά το ενδιαφέρον των καταναλωτών προς τον συγκεκριμένο χώρο.

XΡΙΣΤΟΦΟΡΑΚΟΣ ,ΜΙΖΕΣ ΚΑΙ ΤΟ ΚΑΛΟΚΑΙΡΙ ΜΑΣ ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ..

Προφανώς τα μμε χρειαζόντουσαν κάποιο θέμα να βγει στον αφρό και έτσι τι καλύτερο απο Χριστοφοράκηδες ,ζίμενς και τα σχετικά. Στέλνουν λέει οι Γερμανοί τον Χριστοφοράκο στην Ελλάδα την ερχόμενη εβδομάδα. Ωραία και; Τι θα γίνει; Θα κάνει μια δίκη ,θα τον χώσουν μέσα και τέλος αλλη μια όμορφη ιστοριούλα. Αυτός τα άρπαξε ,εξασφάλισε τους δικούς του ανθρώπους (γιατί μην μου πει κανείς πως θα ανοιχτούν οι λογαριασμοί συγγενικών του προσώπων ή ότι θα τα χει βάλει σε άμεσα πρόσωπα τα λεφτά..) και τώρα θα πληρώσει το τίμημα.

Και δεν θα το πληρωσει επειδή έτσι πρέπει και έτσι είναι οι νόμοι .Προφανώς τα μεγάλα κεφάλια δεν τον χρειαζόντουσαν άλλο και για να σωθεί ο γιος του Μητσοτάκη και όσοι άλλοι τυχόν εμπλέκονται σε αυτόν τον φαύλο κύκλο ,ο Χριστοφοράκος είναι το εύκολο θύμα (που μόνο θύμα δεν είναι ,αλλά τέλος πάντων..).

Όλοι λοιπόν βγαίνουν στα κανάλια και στις εφημερίδες και λένε πως μπήκαν χρήματα μαύρα απο την ζίμενς με σκοπό διάφορες ...διευκολύνσεις απο τις εκάστοτε κυβερνήσεις .Μπήκαν μαύρα και στο ταμείο του Πασοκ και στην ΝΔ. Και η κουβέντα πάντα με κάποιον μαγικό τρόπο σταματάει εκεί ,χωρίς να υπάρχουν συγκεκριμένες αναφορες στους γενικούς γραμματείς των κομμάτων που είναι απόλυτα υπεύθυνοι για τέτοιου είδους ζητήματα. Χωρίς αυτό να σημαίνει πως δεν γνώριζαν και υψηλόβαθμα στελέχη των συγκεκριμένων κομμάτων. Αλλά τώρα τι ψάχνεις να βρεις...

Ζούμε στην διαπλοκή ,γιατί πολύ απλά αλλιώς δεν γίνεται. Αν ο τόπος (και δεν μιλάω μόνο για την Ελλάδα ,δόξα σοι ο Θεός το φαινόμενο διαπλοκή είναι παγκόσμια λατρεία) ξαφνικά αποκτήσει ηθική ,εφαρμόζονται απο΄λυτα και κατά γράμμα οι νόμοι και δεν υπάρχουν παρατυπίες τότε ολόκληρος ο μηχανισμός (οικονομικός ,πολιτικός ,κοινωνικός..) θα καταρρεύσει .Η κοινωνία που ζούμε είναι δομημένη ετσι ,ώστε να επιβιώνει αναγκαστικά μόνο με διαπλοκές και μίζες. Κάποιους τους βόλεψε έτσι και με αυτόν τον τρόπο γίνονται πλουσιότεροι και πιο ισχυροί. Τώρα εμάς τι λόγος μας πέφτει να έχουμε και άποψη;

Εμείς αυτο που έχουμε να κάνουμε είναι να συνεχίσουμε αμέριμνοι τις διακοπές μας ,να γυρίσουμε την πλάτη σε όλα τα κατευθυνόμενα και βαλτά μμε (δηλαδή σε ΟΛΑ τα μμε..) και ας πάνε στην ευχή του Θεού ο Χριστοφοράκος και ο κάθε Χριστοφοράκος. Αν δεν μπουν φυλακή πρώτα οι μεγάλοι επιχειρηματίες που κάνουν ΤΑ εγκλήματα ,τότε μια ζωή θα ανακαλύπτουμε καινούργια σκάνδαλα και θα έχουμε τον κάθε δημοσιογράφο να απορρεί και να κατακρίνει την εκάστοτε κυβέρνηση..

Ούτε νδ υπάρχει ,ούτε πασοκ ,ούτε κανένα κόμμα.
Ξεκινήστε απο Λάτσηδες ,Κόκκαλη ,Κοντομηνά και αφήστε τον χοντρούλη και τον ποδηλάτη στην ησυχία τους. Απλά πιόνια είναι ,που τους κατευθύνουν οι επιχειρηματίες και δεν έχουν απολύτως καμία πολιτική συνείδηση..

Και ΕΠΑΝΑΛΑΜΒΑΝΩ πως το άσχημο είναι ότι όλος ο κόσμος έτσι λειτουργεί..

Παιδική αγάπη…αληθινά αισθήματα ή μια ψευδαίσθηση της μικής ηλικίας;

Πόσοι απο εσάς θυμάστε την πρώτη σας αγάπη; Είμαι πεπεισμένος πως όλοι.
Είναι τα πρώτα συναισθήματα που νιώθουμε για ένα άλλο πρόσωπο ,όχι σε φιλικό επίπεδο. Είναι οι πρώτες εντάσεις που νιώθουμε στους χτύπους της καρδιάς μας…
Με αυτόν τον έρωτα συνδιάζουμε μετά τα πάντα ,το αγαπημένο μας τραγούδι ,το πρόσωπο της ,το βλέμμα της ,την χροιά της φωνής της…
Τι είναι όμως όλο αυτό; Είναι όντως μια αληθινή αγάπη ,αγνή που συνδιάζεται με έρωτα και πάθος ; Ή ένα ψεύτικο συναίσθημα που απλώς επειδή είμαστε στην ηλικία ,πρέπει να πιστέψουμε πως το νιώσαμε;

Θες να την βλέπεις ,να την ακους ,να της πεις ένα γεια ,σε κάνει χίλιες φορές πιο ευτυχισμένο αν σου μιλήσει κι αυτή ,αν το βλέμμα της σε χτυπήσει έστω και για ελάχιστα δευτερόλεπτα..
Είναι το πρόσωπο της ,όλη σου η δύναμη για να ξεκινήσεις την μέρα σου ,να δεις την ζωή με άλλο μάτι ,μέσα στον σχηματισμό της μορφής της ,διακρίνεις όλη σου την ευτυχία..
Νιώθεις έτοιμος να δωθείς ,να ξοδέψεις όλα σου τα συναισθήματα που έχεις ,να της δείξεις με οποιόδηποτε κόστος πόσο πολύ την αγαπάς..ή τέλος πάντων αυτό που νιώθεις για αυτήν..
Είσαι έτοιμος για το μεγάλο βήμα ,να χαθείς μέσα της ,να την διεκδικήσεις…και κάπου εκεί χάνεσε στην ανασφάλεια σου ,στο μήπως ,το ίσως ,το δεν…

Περνάνε χρόνια ,γνωρίζεις καινούριο κόσμο ,συναντάς πρωτότυπες καταστάσεις και όμως σε όλα βρίσκεις πάντα κάτι να το συνδιάσεις μαζί της ,να βρεις την αφορμή να την παρομοιάσεις με κάτι για να την ξαναφέρεις στο μυαλό σου,γιατί ποτέ δεν την άγγιξες ,ποτέ δεν μοιράστηκες αυτά που ένιωθες μαζί της ,ποτέ δεν της μίλησες για πάνω απο 3 λεπτά…επειδή η παιδική σου αγάπη ταυτίστηκε με απωθημένο και αυτό είναι που πονάει περισσότερο,αυτό είναι που σε κάνει να ζητάς με πάθος τα παιδικά σου χρόνα πίσω ,που παρακαλάς για μια δευτερη ευκαιρία…για να αλλάξεις όλα αυτά που άφησες στην μοίρα τους και τα έχασες..

Έφτασα κιόλας 27 χρονών…δουλειά ,ανεξάρτητη ζωή ,δικό μου σπίτι ,νέες εικόνες…κι όμως ακόμα την σκέφτομαι ,ακόμα χρησημοποιώ μεθόδους να μαθαίνω για αυτήν ,να κραταω γνωστούς ώστε στην πρώτη ευκαιρία που νιώσω έτοιμος να εμφανιστώ στην ζωή της ξανά και να την δικδικήσω. Παράλληλα όλα στην ζωή έχουν γίνει πιο μεστά ,πιο απόλυτα ,το χρήμα και το sex έχουν αντικαταστήσει την αγάπη και τον έρωτα και πλέον νιώθεις πως δεν σκέφτεσε με τον ίδιο τρόπο ,με γνόμωνα την καρδιά σου και αυτό που θα σε φέρει στην κάθαρση..

Θέλω να βγω μπροστά ,να της εμφανιστώ και να μπω στην ζωή της ,να την βάλω στην κθημερινότητα μου ,να χρησημοποιήσω το θράσσος και το θάρρος που μου έλειπε τότε και να λειτουργήσει ως δύναμη..
Πάντα την χαρακτηριζα απωθημένο και δεν την ξέχναγα γιατί πάντοτε είχα σκοπό να την ξαναβάλω στην ζωή μου,πάντοτε σκεφτόμουν τρόπους για να την προσεγγίσω ,ένιωθα πως είναι τόσο μοναδική για μένα που θα έπρεπε να βρω έναν ιδιαίτερο τρόπο για να με δεχθεί …και είναι για μένα ,είναι το πλέον μοναδικό άτομο στην ζωή μου.

Και ας έκλαψα για εκείνη ,πόνεσα και μελαγχώλησα,αλλά αυτό δεν είναι απόρροια των αληθινών συναισθημάτων; Εκεί δεν κρύβεται η αληθινή αγάπη ; Για να αγαπήσεις σωστά δεν πρέπει να θυσιαστείς; Δεν πρέπει η χαρά να γίνει δάκρυ και το πάθος ,πόνος; Πως αλλιώς θα καταλάβεις πόσο πολύ την αγαπάς; Πως θα δείς μέχρι που μπορείς να φτάσεις για να την έχεις έστω και για λίγο κοντά σου;

Τι; Δεν είναι η αγάπη πόνος; Ίσως αλλά ένα δυνατό συναίσθημα πρεπει να τα συνδιάζει όλα..

Αυτό που πονάει περισότερο είναι ότι ποτέ δεν της έδωσα να καταλάβει ,δεν ήταν καψούρα ,αγάπη ήταν. Απωθήμενο αγάπης είναι..
Δεν με άκουσε ,γιατί δεν το προσπάθησα ,ίσως και να μην έμαθε ποτέ τι ένιωθα..

Χθες το βράδυ την ξαναείδα,επέλεξα να την ξαναδώ απο απόσταση για ακόμη μια φορά μετά απο πολύ καιρό…μόνο που..
Με είδε ,το είδα ,ένιωσα το βλέμα της να με καίει..ήρθε στους γνωστούς ,μιλούσε μαζί τους ,πάλι το ίδιο σχήμα ,πάλι προσπαθούσα να την ρουφήξω με τα μάτια μου ,να κρατήσω την εικόνα της για μήνες,χρόνια..
Μου μίλησε,είχα να ακούσω την φωνή της απο τότε…ντράπηκα,την είχα ξεχάσει ,θυμόμουν μόνο πως ήταν ,είχα σβήσει την φωνή της ,δεν την θυμόμουν
Κι όμως 1 λεπτό; 40 δευτερόλεπτα; Μου φάνηκαν υπεραρκετά και ένισα γεμάτος…με θυμόταν και αυτό μου αρκούσε,δεν είχε ξεχάσει το όνομα μου και αυτό με έκανε ευτυχισμένο..
Δεν θα μάθει ποτέ πόσο χάρηκα ,πόσο πολύ μου άλλαξε τα χρώματα της καθημερινότητας μου ,πήρα την εικόνα της ,την φωνή της ,το βλέμμα της και θα το έχω για πολύ καιρό ακόμα..

Όχι..δεν βρήκα ούτε τώρα το θάρρος να της μιλήσω,δεν με ενδιαφέρει κιόλας ,μου έφτασε που την είδα και ζωντάνεψε μέσα μου..
Για αυτό είναι και απωθημένο..δεν γίνεται πραγματικότητα ,παραμένει σκέψη και επιθυμία..

Τι; Ακόμα αναρρωτίεσαι στο ερώτημα του τίτλου;

..Αληθινά αισθήματα ,ανεκτίμητα όσι τίποτα άλλο..

ΚΑΛΥΤΕΡΑ ΝΑ ΜΑΣΑΣ...ΠΑΡΑ ΝΑ ΜΙΛΑΣ!

Αναφέρομαι σε ένα άρθρο του yupi.gr που ανέβηκε σχετικά με την κόντρα που έχει δημιουργηθεί ανάμεσα στον Βουρλιώτη και την υπόλοιπη σκηνή. Όμως υπάρχει ένα λάθος που ευκολα δημιουργεί λάθος εντυπώσεις.

Λέει το εν λόγω άρθρο πως τα diss που έχουν βγει για το Family είναι απο mcs που άνηκαν παλιά στο label του Βουρλιώτη και απεχώρησαν γιατί δεν είχαν την προβολή που ήθελαν. Κάτι το οποιίο δεν ευσταθεί ,αφού Μηδενιστής και Εισβολέας που βγάλανε τα diss δεν είχαν ποτέ καμία σχέση με το family και ούτε υπήρξε και ποτέ καμία συνεργασία .Απο πολύ παλιά ήταν γνωστό ότι οι εν λόγω mcs αντιπροσώπευαν άλλα πράγματα ,απλώς τώρα βγήκαν και επίσημα τα κομμάτια.

Βέβαια αν θέλουμε να τα λέμε και όλα ...hip hop χωρίς κόντρες είναι φαγητό χωρίς αλάτι ,οπότε μην πιστεύετε και πολύ ότι όσα γράφουν τα εννοούν κιόλας. Ούτε ότι οι διαθέσεις τους κυμαίνονται σε τόσο εχθρικά επίπεδα. Απλά έτσι πρέπει να ναι!


Το εν λόγω άρθρο :http://www.yupi.gr/gossip/c11654/Nikos_Boyrliwths.html

Η ΟΜΟΡΦΙΑ ΤΟΥ ΑΠΩΘΗΜΕΝΟΥ..

Πόσοι απο εσάς έχετε μπει στην διαδικασία να αποκτήσετε ή να δημιουργήσετε ένα απωθημένο;
Πόσοι απο εσάς μετά προσπαθήσατε να το καταπολεμήσετε και να σταματήσετε να το έχετε ως ανυπόφορη σκέψη;
Πόσοι απο εσάς καταφέρατε να το ξεπεράσετε;

Βασικά ξεπερνιούνται τα απωθημένα;
Bασικά μπορεί κάποιος να ορίσει τι σημαίνει απωθημένο ; Ή υπάρχουν κατηγορίες και περιπτώσεις;

Καταρχάς είμαι της άποψης πως τα απωθημένα είναι ένας τρόπος ολοκλήρωσης της ζωής ή μάλλον συμπλήρωμα των συναισθηματων. Και είναι απο τα ωραία συναισθήματα ,γιατί σε γεμίζει ταυτόχρονα πάθος ,ευτυχία ,δυστιχία ,απόγνωση και παίζεις παιχνιδια με το μυαλό σου και την μοίρα. Και μην ξεχνάμε πως ένα απωθημένο είναι κυρίως σκέψη και κάτι ανεκπλήρωτο .

Το βίωσες στο παρελθόν ,το ένιωσες σαν επιθυμία ,αλλά ποτέ δεν το είχες δικό σου ,ποτέ δεν το ένιωσες με την κυριολεξία του όρου. Και σε σέρνει όσα χρόνια και να περάσουν ,σε βαραίνει σαν σκέψη αλλά για κάποιο λόγο δεν θες να την αποχωριστείς ,θες να συνεχίσεις μαζί της για να έχεις την δυνατότητα να θυμάσαι ,αυτό που ποθούσες τόσο αλλά ποτέ δεν το χες.

Αλήθεια ,αν είχες την δυνατότητα ,θα το απαρνιόσουν ;
Προσωπικά οχί! Είναι αυτό που είπα και πριν ,με γεμίζει μέσα μου και το χω ανάγκη να χω απωθημένα. Είναι μέρος της ζωής πιστεύω ,να έχεις ανεκπλήρωτες επιθυμίες..

Αν μπορούσες ένα απωθημένο ,να το πραγματοποιούσες ; Τι θα έκανες;
Δεν ξέρω ,δεν νομίζω να το πραγματοποιούσα. Ίσως τα απωθημένα είναι καλύτερα να υπάρχουν ως σκέψεις και μόνο .

Ίσως για αυτό και να είναι απωθημένα ,γιατί ως σκέψη και φαντασίωση μπορείς να τα πλάσεις με τον δικό σου ιδανικό τρόπο ,χωρίς περιορισμούς και να τα αισθανθείς όπως ακριβώς θες. Οπότε γιατί να μπεις στην διαδικασία να επιδιώξεις να καταστρέψεις ένα απωθημένο; Θα ρισκάρεις και θα χάσεις ένα απωθημένο για να το ζήσεις ; Και είσαι σίγουρος ότι θα σου βγει έτσι όπως το χες φανταστεί ,έτσι όπως το θελες; Όχι.. Απλά θα προσπαθήσεις να μην το αφήσεις σαν απωθημένο προς χάριν του εγωισμού και της αυτοπεποίθησης σου.


Είναι τελικά το πιο ωραίο συναίσθημα...;