Είναι ώρες που χάνομαι μέσα στις σκέψεις μου ,ώρες που τις μεταφράζω σαν βαρεμάρα ,στιγμές που θα ήθελα να είμαι κάπου αλλού ,περιτριγυρισμένος απο συγκεκριμένα άτομα ,ίσως και σε άλλο χρόνο..
Δεν είναι εύκολο να παραδεχτείς μια προσωπική ήττα ,δεν είναι εύκολο να δεχτείς πως έχασες ένα άτομο που αγαπάς ,πως δεν εκμεταλλεύτηκες τις κατάλληλες ευκαιρίες και τώρα δεν μοιράζεσαι στιγμές μαζί του ,είναι άσχημο..
Αν ένιωθε κάτι δεν θα εκδηλωνόταν; Αν με σκεφτόταν δεν θα εμφανιζότανε με κάποιον τρόπο; Αλλά αυτή είναι η κατάρα της αγάπης.. το άτομο που αγαπάς και το άτομο που σε αγαπάει ,είναι πάντα δύο διαφορετικά πρόσωπα..
Στην μοίρα πιστεύεις; Όσοι πιστεύουν απλά το κάνουν για να δικαιολογουν μια σειρά γεγονότων και όσοι απαρνιούνται την υπόσταση της είναι εγωιστές; Μήπως η μοίρα λειτουργεί σαν ελλαφρυντικό για όσα μας συμβαίνουν;
Hot...θέμα τωντελευταίων ημερών ,η δίκη για την δολοφονία του Νίκου Σεργιανόπουλου και όλα όσα βγαίνουν στην φόρα .Πράγματα που μας ξαφνιάζουν,που μας βάζουν σε δεύτερες σκέψεις ,πράγματα τα οποία δεν θέλουμε να πιστέψουμε. Καταρχήν έλω να ξεκαθαρίσω την θέση μου και να πω ,πως ο εν λόγω ηθοποιός μου ήταν πολύ συμπαθής εξαιτίας των...Δύο Ξένων .
Είναι τραγικό και φτάνει στα όρια ης κατινιάς αυτό που γίνεται ,με τους μάρτυρες-κλειδιά ,με τον καθένα που πετάει κι απο κάτι και ξεφτυλίζει έναν πεθαμένο. Ξεφτυλίζουν την προσωπικότητα του ,δεν σέβονται την μνήμη του. Κι αναρρωτιέμαι ποιος είναι ο ρόλος της δικαιοσύνης. Να βγάζει φόρα παρτίδα το προσωπικό δράμα του νεκρού και να τον γελοιοποιεί; Γιατί μπορεί ο τρόπος ζωής που επέλεξε να κάνει ο κ.Μαρκοράς να είναι απο όλους κατακριτέος αλλά ποτέ δεν έδωσε δικαιώματα ,για να του συμπεριφέρονται τώρα έτσι.
Ο λόγος λοιπόν πουγράφω το εν λόγω κείμενο είναι για να δώσω βάση -μέσα απο την προσωπική μου σκοπιά- σε πολλά που έχουν μαθευτεί και ξαφνιάζουν. Μήπως όλοι μας ξέραμε την ζωή ,το χαρακήρα και την προσωπικότητα του Νίκου Σεργιανόπουλου (έκτος απο τις ομοφυλοφιλικές τάσεις και την εξάρτηση απο τα ναρκωτικά) ;Μήπως τον είχαμε "βιώσει" όλοι μας πριν απο κάμποσα χρόνια; Μήπως ο κ.Μαρκοράς στους Δύο Ξένους ήταν ο καθέφτης της ποσωπικότητας του ηθοποιού;
Για αυτο άλλωστε και οι κριτικές που μιλούσαν για τέλεια απόδοση του ήρωα απο τον Νίκο Σεργιανόπουλο. Ο συγκεκριμένος ρόλος του ταίριαζε γάντι ,γιατί πολύ απλά παρουσίαζε τον εαυτό του. Αρχικά έναν σοβαρό και μετρημένο άνθρωπο που όταν τον γνώριζες σου εδινε την εικόνα του αντικοινωνικού ,ύστερα με την πάροδο του χρόνου και όταν σου ανοιγόταν αντιλαμβανόσουν πως ήταν πολύ γλυκός και καλός .Αν τον ζούσες καταλάβαιες πως παλεύει με το εγώ του ,είχε διχασμένες αντιλήψεις για πολλά πράγματα ,η αυτοπεποίθηση του δεν κυμαινόταν σε υψηλά επίπεδα ,δεν αισθανόταν καλά με αυτό που είναι ,τον βασάνιζαν σκέψεις και όλα αυτά τον οδηγουσαν στο ποτό. Στο ποτό που θα τον βοήθαγε να ξεχάσει ,το τσιγάρο που θα απτελούσε την συντροφιά του . Και στο τέλος νιώθει την ανάγκη να πάει σε ψυχολόγο για να δει τι του γίνεται ,να βρει τον χαμένο εαυτό του ,να παλέψει με τα παθη του. Θα καταφύγει στα χάπια ,ηρεμισικά ,αντικαταθληπτικά για να μπορεί να έχει μια ψυχικη ισορροπία.
Όλα αυτά δεν έχουν ειπωθεί στο δικαστήριο;
Όλα αυτά δεν τα είδαμε στον κ.Μαρκορά; Αυτές δεν ήταν οι φάσεις του; Αυτή δεν ηταν η προσωπικότητα του ήρωα; Για αυτό του ταίριαξε γάντι ο ρόλος ,για αυτό έγινε διάσημος απο αυτό το σήριαλ ,για αυτό οι Δύο Ξένοι έσπασαν ταμεία... γιατί πολύ απλά ο Σεργιανόπουλος δεν υποδύθηκε ποτέ του .Έπαζε τέλεια γιατί συμπεριφερόταν ως εαυτός του.
Και μπαίνω στον πειρασμό να σκεφτώ ,αν όσες φορές έκανε τον μεθυσμένο ,ήταν και στην πραγματικότητα και δεν το παιζε. Και για αυτό ήταν τόσο πειστικός..
Κ.Μαρκορά νιώθω τυχερός που έζησα τον εαυτό σας μέσα απο αυτό το σήριαλ ,που σας δέχτηκα έτσι όπως είστε..
ΥΣ: Και ο μόνος που μπορεί να επιβεβαιώσει όλα τα παραπάνω είναι ο φίλος του κ.Ρήγας που έγραψε το σενάριο..
Αυτό που γίνεται στις τελευταίες εμφανίσεις του κ.Λαζόπουλου δεν έχει προηγούμενο! Ο περίφημος και πολύ ταλαντούχος κωμικοσατιριστής έχει μετατρέψει το αναμφισβήτητα πετυγχημένο σόου του ,σε μια πολιτικοπροπαγανδιστική εκπομπή. Υπέρ ποιων προπαγανδίζει έγινε απόλυτα κατανοητό στον...προεκλογικό αγώνα που έδωσε.
Παιδί της αριστεράς ο κ.Λαζόπουλος ,με δεξιές τσέπες και με μια ζωή που δεν ταιριάζει σε έναν αριστερό!
Και για να μην παρεξηγούμε ,προφανώς και δεν έχω καμία εμπάθεια προς το πρόσωπο του ,προφανώς είμαι και γω μέσα σε αυτούς που διασκεδάζουν ..ή μάλλον διασκέδαζαν με την εκπομπή του. Και το πράγμα γίνεται επικύνδινο απο την στιγμή που είναι τόσο δημοφιλής και αγαπητός απο το κοινό. Κοινό που αποτελείται απο μορφωμένους ανθρώπους και μη ,απο ενήλικους αλλά και ανήλικους.
Η ιστορία έχει διδάξει κατα καιρούς πως οι χειρότεροι και πιο επικύνδινοι προπαγανδιστές είναι αυτοί που χρησημοποιούν την σάτιρα ως όπλο τους. Γιατί όταν κατέχεις καλά την συγκεκριμένη πτυχή και είσαι ευφυής ,περνάς τα μηνύματα που θες στον απλό κόσμο και τον καθοδηγείς με έναν πολύ μεθοδικό τρόπο. Και αυτό ακριβώς κάνει ο κ.Λαζόπουλος ,αναφέρει την είδηση με τον τρόπο που τον συμφέρει και στα καπάκια εκφέρει την προσωπική του άποψη με τον ιδιαίτερα σατιριστικό τρόπο. Και έτσι που μιλάει για ένα συγκεκριμένο θέμα ,αμέσως περνάει ένα άσχετο βίντεο κάποιου ..κωμικά γελοίου της ελληνικής τηλεόρασης ,με αποτέλεσμα να αποπροσανατολίσει τον τηλεθεατή ,περνώντας του όμως βαθιά και απόλυτα το μήνυμα που ήθελε. Σε πολλούς ίσως αυτά να φαίνονται ψίχουλα αδιαφορίας αλλά μπείτε στον κόπο στην επόμενη του εκπομπή τον τρόπο με τον οποίο αναπαράγει τα θέματα του. 1 σοβαρό ,2 γελοία και στο σοβαρό περνάει τα μηνύματα που θέλει.
Κάποιοι πέρυσι είχαν χαρακτηρίσει τον κ.Λαζόπουλο ,επικύνδινο για την δημοκρατία. Δεν θα συμφωνήσω σε απόλυτο βαθμό ,απλώς θα μπω στην διαδικασία να υπενθυμίσω πως ο εν λόγω παρουσιαστής όσο κι αν θέλει να νομίζουμε πως κάνει σφαιρική σάτυρα δεν το πετυγχαίνει .
Η σάτυρα είναι μεγάλο προσόν για οποιοδήποτε το διαθέτει ,γιατί σημαίνει ιδιαίτερα υψηλός δείκτης ευφυίας. Και μην ξεχνάμε πως άλλο πράγμα ο κωμικός και άλλο ο γελοίος..
Υπάρχουν κάποιες στιγμές ..ή μάλλον μου έχει συμβει μερικές φορές να μπω στην διαδικασία να σκεφτώ και να περιπλανηθώ σε όλες αυτές τις υπαρξιακές ερωτήσεις σχετικά με την ζωή ,τον θάνατο και την συνέχεια του. Και πάντα κάπου στην μέση τις σταματάω ,διότι η σκέψη γίνεται εμμονή και μετά χάνεις την μπάλα και μπορεί να εξελιχθεί σε επικίνδυνο παιχνίδι του μυαλού.
Έχω νιώσει 2-3 φορές το συναίσθημα ,να γνωρίσω καινούργια άτομα στην ζωή μου και για κάποιο λόγο ασυναίσθητα να τα νιώσω πολύ οικεία .Σα να τα έχω ήδη γνωρίσει ,σα να τα έχω ξαναζήσει .Νιώθω πως με ξέρουν για κάποιο λόγο..η μορφή τους ,ο τρόπος που μιλανε ..
Πιστεύεις σε αυτά; Δηλαδή ότι η ζωη είναι μια συνεχεια ,ότι ο κόσμος αποτελείται απο συγκεκριμένες ψυχές που απλώς αλλάζουν μορφές και βρίσκονται σε άλλα σώματα. Δηλαδή πεθαίνεις και μετά..; Η ψυχή σου τι; Εξαφανίζεται ;Σβήνει; Πολύ μάταιο δεν ακούγεται; Και απο την άλλην ,να αλλάζουμε μορφές πολύ ενδιαφέρον και συγκλονιστικό δεν γίνεται;
Και όμως.. υπάρχουν πολλοί που πιστεύουν στην συνέχεια της ζωής με τον συγκεκριμένο τρόπο. Ίσως να υπάρχει αυτή η πεποίθηση για να μην τρελενόμαστε με την ιδέα πως χανόμαστε μετά τον θάνατο ,στο άπειρο.
Ίσως ναι ,ίσως όχι..
ΥΣ: Αφορμή αποτέλεσε το καινούργιο σήριαλ του αντ1 .Ένας έρωτας πεθαίνει το 1930 σε ένα ναυάγιο ,αλλά ξανασυναντιέται με άλλες μορφές ,σε διαφορετικό χρόνο και σε άλλο μέρος το 2009.. πολύ ενδιαφέρον!
Μεγάλη νίκη του πασοκ ,μεγάλη ήττα της νδ ,στα ίδια επίπεδα τα υπόλοιπα κόμματα της Βουλής ,οι οικολόγοι έξω απο αυτήν και 30% αποχή στο περίπου. Αυτά είναι τα συμπεράσματα-αποτέλεσματα απο τις σημερινές εκλογές και αυτά με βάζουν σε πολλές σκέψεις-απορίες..
30% περίπου που λες η αποχή και όμως ως επι το πλείστον οι πολίτες δηλώνουν απαισιόδοξοι και πως κανένα κόμμα απο τα 2 μεγάλα δεν κερδίζει την εμπιστοσυνη τους. Και αναρρωτιέμαι ρε παιδί μου... όλοι αυτοί που τα δηλώνουν ανήκουν στους ψηφοφόρους των μικρών κομμάτων ή σε αυτους που κάνουνε αποχή; Ή μήπως ανήκουν σε ψηφοφόρους των μεγάλων κομμάτων;;
Μάλλον το τελευταίο..και μετά βγαίνουν και κράζουν και και και..
Φίλε μου ζούμε σε μια χώρα που όσο υπάρχει πολιτική μας κυβερνούν 2 οικογένειες ,τα ίδια πρόσωπα με το 70. Είμαστε αιχμάλωτοι δύο μεγάλων κομμάτων γιατί απλά έτσι έχουμε συνηθήσει ,έτσι ψηφίζει το οικογενειακό μας περιβάλλον ,έτσι είναι τα συμφέροντα μας ,έτσι;
..Έτσι!
Δηλαδή αύριο τι να περιμένουμε απο το πασοκ; Ξαφνικά θα αλλάξει το τοπίο και όλα θα βαίνουν καλώς; Ται ίδια που κάνανε πριν το 2004 ,θα κάνουν και τώρα. Βέβαια θα υπάρξει και ένας χρόνος προσαρμογής γιατί άνθρωποι είναι ,έχουν ξεχάσει την τέχνη..
Απο την άλλη έχουμε μια αντιπολίτευση που μαζεύει τα κομμάτια της και μέχρι να ανασυνταχθεί...απλά δεν θα έχουμε αντιπολίτευση. Γιατί μην μου πει κανείς πως θα ασκούν τα μικρότερα κόμματα και θα ελέγχουν την κυβέρνηση. Σοβαροί να μαστε ,ποιος ασχολείται με τα μικρά κόμματα;
Σήμερα άνοιξε νέος κύκλος ρουσφετιών ,μιζών και άλλων ωραίων ...αναπτυξιακών τεχνικών. Οι μεν χορτάσανε ,σειρά των δε να φάνε. Δεν θα αλλάξει τίποτα. Και δεν θα αλλάξει γιατί στην ουσία τα ίδια πρόσωπα μας κυβερνάνε και μυαλά δεν έχουν αλλάξει. Απλώς τώρα αλλάζουν τα συμφέροντα και θα επανενώσουμε τις σχέσεις μας με τους Αμερικάνους..
Και όλη αυτη η απαισιοδοξία πηγάζει απο μας ..που δεν έχουμε την δυναμη να ορθώσουμε το ανάστημα μας και να περάσουμε μήνυμα. Γιατί σήμερα μήνυμα δεν περάστηκε...απλά αλλάξαμε τις λέξεις ,το νόημα πάλι έμεινε το ίδιο!
Πέμπτη μεσημέρι και...νιώθω άδειος! Απο συναισθήματα ,παραστάσεις ,ανθρώπους ,εκπλήξεις...δεν ξέρω ,απλά με έχει κυριαρχήσει η αίσθηση του ...τίποτα!
Μερικές φορές η ζωή σου παίζει παιχνίδια...ύπουλα ή όχι το διαπιστώνεις στην πορεία. Επιλέγεις μέσα απο γεγονότα και καταστάσεις που έχεις περάσει να κάνεις μια μοναχική πορεία ,με περισσότερες στιγμές για τον εαυτό σου ,με λιγότερες για τους γύρω σου..
Όχι ,δεν είναι ο εγωιστικός τρόπος ζωής. Απλά είναι η ανάγκη του ανθρώπου να μείνει με τον εαυτό του ,να ανακαλύψει το άλλο εγώ του ,να ψάξει κρυμμένες αρετές του ,να διαπιστώσει φυλαγμένα απωθημένα του ,να ζήσει αυτό που πραγματικά θέλει και όχι αυτό που πιστεύει πως θέλει. Αυτό θα χρειαστεί μεγάλη προσπάθεια.. Να κάνω αυτό που θέλω ,να συναναστρέφομαι με αυτούς που θέλω ,να επιλέγω τα πρόσωπα που γουστάρω πραγματικά ,να αφήνω στην άκρη τους συμβιβασμούς και τα πρέπει.
Έχεις μπει στην διαδικασία να το καταφέρεις ,να το ζήσεις; Είναι πολύ δύσκολο γιατί έρχεσε σε αντίθεση με την προηγούμενη νοοτροπία σου ,βρίσκεσαι σε διχασμό με το παρελθόν και τις συνήθειες σου. Όμως κάπως έτσι ανακαλύπτεις τι πραγματικά θες και τι σου λείπει. Ζω για τους άλλους και όχι για εμένα. Ικανοποιώ τους γύρω μου και όχι τον εαυτό μου. Δεν νομίζεις πως αξίζει να ζήσεις περισσότερο (με) τον εαυτό σου;
Και κάπου εκεί γνωρίζεις ένα πρόσωπο που νιώθεις πως σε αλληλοσυμπληρώνει ,που το νιώθεις τόσο κοντά σου ,μα στην πραγματικότητα είναι τόσο μακριά σου. Με τα λόγια της γεμίζεις χαρά ,αισιοδοξία ,νόημα για την ζωή και η πλάκα είναι πως δεν γνωρίζεις για ποιο λόγο μπορεί ένα πρόσωπο να σου αλλάζει τόσο πολύ τους ρυθμούς ζωής σου. Αλλά είναι ωραίο και επιλέγεις να το ζήσεις ,όσο και όπως μπορείς. Παίζεις με τους όρους της ,γιατί έτσι θες και όχι γιατί έτσι πρέπει ,την αφήνεις να σε βιώσει ,να μάθει τον εσωτερικό σου κόσμο ώστε να σε καταλαβαίνει και να γνωρίζει πάντα τις δεύτερες σκέψεις σου.
Και κάπου εκεί διαπιστώνεις πως η ζωή σε επέλεξε για ένα παιχνίδι που έχει άδοξο τέλος και παίζει με τα συναισθήματα σου. Όχι το πρόσωπο ,αλλά η ίδια η ζωή .Σε άφησε να δεθείς ,να δοθείς και λίγο πριν το τέλος σε αδειάζει ...γιατί; Γιατί η ζωή είναι μια μεγάλη δοκιμασία και εσύ το μόνιμο θύμα της ,που απλά πρέπει να ικανοποιείς τις ορέξεις της και να τις περάσεις όλες με επιτυχία. Και σε αυτές που θα πέσεις ,θα χτυπήσεις και θα γεμίσεις απαισιοδοξία ,να βρεις την δύναμη να σηκωθείς και να ξαναρχίσεις απο την αρχή με ψηλά το κεφάλι. Και ίσως εκεί να βρίσκεται όλη η ομορφιά της ζωής ..
Εσύ ξαφνικά χάθηκες για πάντα απο την ζωή μου ,εγώ ξαφνικά έμεινα μόνος ,τα συναισθήματα ξαφνικά γίνανε εικόνες και αναμνήσεις.. Όμως μερικες φορές οι αναμνήσεις νικάνε την πραγματικότητα και αυτές θα αποτελούν την δύναμη μου ,για να προκαλέσω ξανά την μοίρα μου να σε βρει ,να σε πετύχει σε εκείνο το περίπτερο ..Γιατί η ζωή σε αφήνει να βιώνεις τα συναισθήματα σου ,ώστε να αντιλαμβάνεσαι που αξίζει να δίνεσαι και που όχι...και εσύ αξίζεις!
Αξίζεις γιατί μου έμαθες να κοιτάω πιο μπροστά ,πιο αισιόδοξα ,να δείχνω αυτό που είμαι και όχι κάτι άλλο ,να ζω ρεαλιστικά και όχι με ψευδαισθήσεις ,να αγαπήσω εμένα...να μπορώ τελικά να λέω πως σε καψουρεύτηκα και πλέον σ'αγαπώ..
YΣ:Συνήθως όταν έχουμε ...οίστρο ή τέλος πάντων αισθανόμαστε την ανάγκη να αποτυπώσουμε τις σκέψεις μας κάπου και να τις μοιραστούμε με...κάποιους ,παίρνουμε έμπνευση απο ένα τραγούδι ,απο μια μουσική...ακούστε το παρακάτω κομμάτι και ξαναδιαβάστε το κείμενο!
Πριν απο λίγες εβδομάδες σας ειχα ενημερώσει πως γνωστή επιχειρηματίας στην Θεσσαλονίκη με πασίγνωστο κατάστημα με γυναικεία ρούχα έκλεισε το πολυπόθητο deal με τον αμερικάνικο κολοσσό ,ώστε να ανοίξει το πρώτο κατάστημα στην Ελλάδα και μάλιστα στην Θεσσαλονίκη!
Όμως τα νέα τρέχουν και μαθαίνουμε πως η εν λόγω επιχειρηματίας αγόρασε το κτήριο που στεγαζόταν το υπουργείο Οικονομικών στην πλατεία Συντάγματος με σκοπό να ανοίξει ένα μεγαλοπρεπέστατο κατάστημα Abercrombie & Fitch και στην πρωτεύουσα.
Η επιτυχία θεωρείται δεδομένη και η γνωστή επιχειρηματίας ακούει στο όνομα...Φένια!
Kάθε χρόνο τα ίδια ,κάθε καλοκαίρι τα ίδια προβλήματα..
Κι άλλος κόσμος χάνει τις περουσίες του κι άλλα σπίτια καίγονται και πάλι όλη η κατάσταση εμφανίζεται χωρίς την παραμικρή αλλαγή ,με τους ίδιους θύτες και τα ίδια θύματα.
Οι δημοσογράφοι και τα κεντρικά δελτία πάλι να παίζουν τον ρόλο τους ,ασκώντας προπαγάνδα εκεί που τους συμφέρει και αναπαράγοντας τις ίδιες μαλακίες .Η κυβέρνηση πάλι να ευθησυχάζει τους πολίτες την ώρα που καίγοται στην κυριολεξία .Η αντιπολίτευση πάλι να ρίχνει ευθύνες γι να εντυπωσιάσει και να χάνει την ουσία. Τα πυροσβεστικά ,στρατιωτικά ,εναέρια σώματα πάλι να λειτουργούν καθυστερημένα. Και η φωτιά για ακόμη ένα καλοκαίρι να καίει...
Οι οικοπεδφάγοι πάλι κάνουνε την δουλίτσα τους και πάλι μετά απο κανα 2άρι χρόνιαστα καμμένα θα ξεφυτρώσουν σπίτια με τις ευλογίες του κράτους.
Τα μμε πάλι λένε πως δεν έχει μείνει τίποτα άλλο για να καεί ,αλλά του χρόνου πάλι κάτι θα καίγεται.
Και ξέρετε κάτι; Ο ανθρωπάκος που δούλευε μια ζωή για να χτίσει το σπίτι του ,για ποιο λόγο αυτό ο...άγνωστος χ να του τα κατασρέψει και να του στερήσει τα πάντα;;
Γιατί προφανώςκαι τέτοιου είδους φωτιές ξεκινάνε απο εμπρηστές ,αλλά το θέμα είναι αυτύς τυς εμπρηστές ποιος τους βάζει και για ποιο λόγο..
Για μελλοντικά οικόπεδα ,για την ανάληψη της κυβέρνησης ,έρχονται απο αμερική μεριά...;
Δεν ξέρουμε ,το μόνο σίγουρο είναι πως για ακόμη μια φορά η φωτιά δεν σιγοκαίει αλλά τσουρουφλίζει..
Το Πανεπιστήμιο Κρήτης έχει γίνει γνωστό αρκετές φορές για διάφορες καινοτομίες που έχει "διαπράξει". Άλλη μια φορά λοιπόν ,πρωτοπορεί και παίρνει μια πρωτοβουλια που μπορεί να ευαισθητοποήσει τον καθένα και να βοηθήσει χωρις κόστο και κόπο.
Μαζεύοντας λοιπόν 3.000 πλαστικά καπάκια (απο μπουκάλια νερού ήαναψυκτικών ,ΠΛΑΣΤΙΚΑ) ,τα δίνετε με κάποιον τρόπο στο Πανεπιστήμιο Κρήτης ή σε κάποιον φοιτητή του συγκεκριμενου Πανεπιστημίου και απο κει τα εν λόγω καπάκια πάνε για αγορά ενός αναπηρικού καροτσιου.
Μια κίνηση που όπως και να το κάνουμε βοηθάει κάποιους συνανθρώπους μας ή διάφορα ιδρυματα που δεν έχουν τον απαραίτητο εξοπλισμό.
Καλό θα ήταν η συγκεκριμένη κίνηση να διαδωθί ώστε ΟΛΟΙ να βοηθήσουμε.
Μέσα στο 2010 σύμφωνα με έγκυρες πληροφορίες ανοίγει στην συμπρωτεύουσα μαγαζί Abercrombie & Fitch .Την γνωστή μάρκα ρούχων ,που έχει κάνει παταγο τα τελευταία χρόνια στις νεαρές ηλικίες ,φέρνει γνωστή επιχειρηματίας που ασχολείται με τον χώρο και κατάφερε να κλείσει αυτό το σπουδαίο deal!
Το παράξενο της ιστορίας είναι πως επιλέχθηκε να ανοίξει μαγαζί στην Θεσσαλονίκη και όχι στην Αθήνα ,καθώς και ότι το εν λόγω υποκατάστημα της πασίγνωστης εταιρίας θα είναι απο τα πρώτα που θα ανοίξουν στην υπόλοιπη Ευρώπη. Να θυμήσουμε πως στην Γηραιά Ήπειρο μόνο στο Λονδίνο υπάρχει μαγαζί .
Είχε ακουστεί παλαιότερα πως ο όμιλος γλου ή ο όμιλος μαρινόπουλος (ύστερα απο την gap..) θα φέρνανε επίσημα την μάρκα και στην Ελλάδα. Και λέμε επίσημα καθώς πολλά μαγαζία στα ...μουλωχτά πουλάνε την συγκεκριμένη brand.
Όπως καταλαβένετε ,η δημιουγία αυτού του μαγαζιού θα διαταρράξει τις ισσοροπίες της αγοράς ,όχι μόνο στην Θεσσαλονίκη αλλά και στον υπόλοιπο ελλαδικό χώρο. Όπως και να χει τέτοια νέα ,μοιραία θα τονώσουν την εμπορική κίνηση και θα ζεστάνουν ξανά το ενδιαφέρον των καταναλωτών προς τον συγκεκριμένο χώρο.
Προφανώς τα μμε χρειαζόντουσαν κάποιο θέμα να βγει στον αφρό και έτσι τι καλύτερο απο Χριστοφοράκηδες ,ζίμενς και τα σχετικά. Στέλνουν λέει οι Γερμανοί τον Χριστοφοράκο στην Ελλάδα την ερχόμενη εβδομάδα. Ωραία και; Τι θα γίνει; Θα κάνει μια δίκη ,θα τον χώσουν μέσα και τέλος αλλη μια όμορφη ιστοριούλα. Αυτός τα άρπαξε ,εξασφάλισε τους δικούς του ανθρώπους (γιατί μην μου πει κανείς πως θα ανοιχτούν οι λογαριασμοί συγγενικών του προσώπων ή ότι θα τα χει βάλει σε άμεσα πρόσωπα τα λεφτά..) και τώρα θα πληρώσει το τίμημα.
Και δεν θα το πληρωσει επειδή έτσι πρέπει και έτσι είναι οι νόμοι .Προφανώς τα μεγάλα κεφάλια δεν τον χρειαζόντουσαν άλλο και για να σωθεί ο γιος του Μητσοτάκη και όσοι άλλοι τυχόν εμπλέκονται σε αυτόν τον φαύλο κύκλο ,ο Χριστοφοράκος είναι το εύκολο θύμα (που μόνο θύμα δεν είναι ,αλλά τέλος πάντων..).
Όλοι λοιπόν βγαίνουν στα κανάλια και στις εφημερίδες και λένε πως μπήκαν χρήματα μαύρα απο την ζίμενς με σκοπό διάφορες ...διευκολύνσεις απο τις εκάστοτε κυβερνήσεις .Μπήκαν μαύρα και στο ταμείο του Πασοκ και στην ΝΔ. Και η κουβέντα πάντα με κάποιον μαγικό τρόπο σταματάει εκεί ,χωρίς να υπάρχουν συγκεκριμένες αναφορες στους γενικούς γραμματείς των κομμάτων που είναι απόλυτα υπεύθυνοι για τέτοιου είδους ζητήματα. Χωρίς αυτό να σημαίνει πως δεν γνώριζαν και υψηλόβαθμα στελέχη των συγκεκριμένων κομμάτων. Αλλά τώρα τι ψάχνεις να βρεις...
Ζούμε στην διαπλοκή ,γιατί πολύ απλά αλλιώς δεν γίνεται. Αν ο τόπος (και δεν μιλάω μόνο για την Ελλάδα ,δόξα σοι ο Θεός το φαινόμενο διαπλοκή είναι παγκόσμια λατρεία) ξαφνικά αποκτήσει ηθική ,εφαρμόζονται απο΄λυτα και κατά γράμμα οι νόμοι και δεν υπάρχουν παρατυπίες τότε ολόκληρος ο μηχανισμός (οικονομικός ,πολιτικός ,κοινωνικός..) θα καταρρεύσει .Η κοινωνία που ζούμε είναι δομημένη ετσι ,ώστε να επιβιώνει αναγκαστικά μόνο με διαπλοκές και μίζες. Κάποιους τους βόλεψε έτσι και με αυτόν τον τρόπο γίνονται πλουσιότεροι και πιο ισχυροί. Τώρα εμάς τι λόγος μας πέφτει να έχουμε και άποψη;
Εμείς αυτο που έχουμε να κάνουμε είναι να συνεχίσουμε αμέριμνοι τις διακοπές μας ,να γυρίσουμε την πλάτη σε όλα τα κατευθυνόμενα και βαλτά μμε (δηλαδή σε ΟΛΑ τα μμε..) και ας πάνε στην ευχή του Θεού ο Χριστοφοράκος και ο κάθε Χριστοφοράκος. Αν δεν μπουν φυλακή πρώτα οι μεγάλοι επιχειρηματίες που κάνουν ΤΑ εγκλήματα ,τότε μια ζωή θα ανακαλύπτουμε καινούργια σκάνδαλα και θα έχουμε τον κάθε δημοσιογράφο να απορρεί και να κατακρίνει την εκάστοτε κυβέρνηση..
Ούτε νδ υπάρχει ,ούτε πασοκ ,ούτε κανένα κόμμα. Ξεκινήστε απο Λάτσηδες ,Κόκκαλη ,Κοντομηνά και αφήστε τον χοντρούλη και τον ποδηλάτη στην ησυχία τους. Απλά πιόνια είναι ,που τους κατευθύνουν οι επιχειρηματίες και δεν έχουν απολύτως καμία πολιτική συνείδηση..
Και ΕΠΑΝΑΛΑΜΒΑΝΩ πως το άσχημο είναι ότι όλος ο κόσμος έτσι λειτουργεί..
Πόσοι απο εσάς θυμάστε την πρώτη σας αγάπη; Είμαι πεπεισμένος πως όλοι. Είναι τα πρώτα συναισθήματα που νιώθουμε για ένα άλλο πρόσωπο ,όχι σε φιλικό επίπεδο. Είναι οι πρώτες εντάσεις που νιώθουμε στους χτύπους της καρδιάς μας… Με αυτόν τον έρωτα συνδιάζουμε μετά τα πάντα ,το αγαπημένο μας τραγούδι ,το πρόσωπο της ,το βλέμμα της ,την χροιά της φωνής της… Τι είναι όμως όλο αυτό; Είναι όντως μια αληθινή αγάπη ,αγνή που συνδιάζεται με έρωτα και πάθος ; Ή ένα ψεύτικο συναίσθημα που απλώς επειδή είμαστε στην ηλικία ,πρέπει να πιστέψουμε πως το νιώσαμε;
Θες να την βλέπεις ,να την ακους ,να της πεις ένα γεια ,σε κάνει χίλιες φορές πιο ευτυχισμένο αν σου μιλήσει κι αυτή ,αν το βλέμμα της σε χτυπήσει έστω και για ελάχιστα δευτερόλεπτα.. Είναι το πρόσωπο της ,όλη σου η δύναμη για να ξεκινήσεις την μέρα σου ,να δεις την ζωή με άλλο μάτι ,μέσα στον σχηματισμό της μορφής της ,διακρίνεις όλη σου την ευτυχία.. Νιώθεις έτοιμος να δωθείς ,να ξοδέψεις όλα σου τα συναισθήματα που έχεις ,να της δείξεις με οποιόδηποτε κόστος πόσο πολύ την αγαπάς..ή τέλος πάντων αυτό που νιώθεις για αυτήν.. Είσαι έτοιμος για το μεγάλο βήμα ,να χαθείς μέσα της ,να την διεκδικήσεις…και κάπου εκεί χάνεσε στην ανασφάλεια σου ,στο μήπως ,το ίσως ,το δεν…
Περνάνε χρόνια ,γνωρίζεις καινούριο κόσμο ,συναντάς πρωτότυπες καταστάσεις και όμως σε όλα βρίσκεις πάντα κάτι να το συνδιάσεις μαζί της ,να βρεις την αφορμή να την παρομοιάσεις με κάτι για να την ξαναφέρεις στο μυαλό σου,γιατί ποτέ δεν την άγγιξες ,ποτέ δεν μοιράστηκες αυτά που ένιωθες μαζί της ,ποτέ δεν της μίλησες για πάνω απο 3 λεπτά…επειδή η παιδική σου αγάπη ταυτίστηκε με απωθημένο και αυτό είναι που πονάει περισσότερο,αυτό είναι που σε κάνει να ζητάς με πάθος τα παιδικά σου χρόνα πίσω ,που παρακαλάς για μια δευτερη ευκαιρία…για να αλλάξεις όλα αυτά που άφησες στην μοίρα τους και τα έχασες..
Έφτασα κιόλας 27 χρονών…δουλειά ,ανεξάρτητη ζωή ,δικό μου σπίτι ,νέες εικόνες…κι όμως ακόμα την σκέφτομαι ,ακόμα χρησημοποιώ μεθόδους να μαθαίνω για αυτήν ,να κραταω γνωστούς ώστε στην πρώτη ευκαιρία που νιώσω έτοιμος να εμφανιστώ στην ζωή της ξανά και να την δικδικήσω. Παράλληλα όλα στην ζωή έχουν γίνει πιο μεστά ,πιο απόλυτα ,το χρήμα και το sex έχουν αντικαταστήσει την αγάπη και τον έρωτα και πλέον νιώθεις πως δεν σκέφτεσε με τον ίδιο τρόπο ,με γνόμωνα την καρδιά σου και αυτό που θα σε φέρει στην κάθαρση..
Θέλω να βγω μπροστά ,να της εμφανιστώ και να μπω στην ζωή της ,να την βάλω στην κθημερινότητα μου ,να χρησημοποιήσω το θράσσος και το θάρρος που μου έλειπε τότε και να λειτουργήσει ως δύναμη.. Πάντα την χαρακτηριζα απωθημένο και δεν την ξέχναγα γιατί πάντοτε είχα σκοπό να την ξαναβάλω στην ζωή μου,πάντοτε σκεφτόμουν τρόπους για να την προσεγγίσω ,ένιωθα πως είναι τόσο μοναδική για μένα που θα έπρεπε να βρω έναν ιδιαίτερο τρόπο για να με δεχθεί …και είναι για μένα ,είναι το πλέον μοναδικό άτομο στην ζωή μου.
Και ας έκλαψα για εκείνη ,πόνεσα και μελαγχώλησα,αλλά αυτό δεν είναι απόρροια των αληθινών συναισθημάτων; Εκεί δεν κρύβεται η αληθινή αγάπη ; Για να αγαπήσεις σωστά δεν πρέπει να θυσιαστείς; Δεν πρέπει η χαρά να γίνει δάκρυ και το πάθος ,πόνος; Πως αλλιώς θα καταλάβεις πόσο πολύ την αγαπάς; Πως θα δείς μέχρι που μπορείς να φτάσεις για να την έχεις έστω και για λίγο κοντά σου;
Τι; Δεν είναι η αγάπη πόνος; Ίσως αλλά ένα δυνατό συναίσθημα πρεπει να τα συνδιάζει όλα..
Αυτό που πονάει περισότερο είναι ότι ποτέ δεν της έδωσα να καταλάβει ,δεν ήταν καψούρα ,αγάπη ήταν. Απωθήμενο αγάπης είναι.. Δεν με άκουσε ,γιατί δεν το προσπάθησα ,ίσως και να μην έμαθε ποτέ τι ένιωθα..
Χθες το βράδυ την ξαναείδα,επέλεξα να την ξαναδώ απο απόσταση για ακόμη μια φορά μετά απο πολύ καιρό…μόνο που.. Με είδε ,το είδα ,ένιωσα το βλέμα της να με καίει..ήρθε στους γνωστούς ,μιλούσε μαζί τους ,πάλι το ίδιο σχήμα ,πάλι προσπαθούσα να την ρουφήξω με τα μάτια μου ,να κρατήσω την εικόνα της για μήνες,χρόνια.. Μου μίλησε,είχα να ακούσω την φωνή της απο τότε…ντράπηκα,την είχα ξεχάσει ,θυμόμουν μόνο πως ήταν ,είχα σβήσει την φωνή της ,δεν την θυμόμουν Κι όμως 1 λεπτό; 40 δευτερόλεπτα; Μου φάνηκαν υπεραρκετά και ένισα γεμάτος…με θυμόταν και αυτό μου αρκούσε,δεν είχε ξεχάσει το όνομα μου και αυτό με έκανε ευτυχισμένο.. Δεν θα μάθει ποτέ πόσο χάρηκα ,πόσο πολύ μου άλλαξε τα χρώματα της καθημερινότητας μου ,πήρα την εικόνα της ,την φωνή της ,το βλέμμα της και θα το έχω για πολύ καιρό ακόμα..
Όχι..δεν βρήκα ούτε τώρα το θάρρος να της μιλήσω,δεν με ενδιαφέρει κιόλας ,μου έφτασε που την είδα και ζωντάνεψε μέσα μου.. Για αυτό είναι και απωθημένο..δεν γίνεται πραγματικότητα ,παραμένει σκέψη και επιθυμία..
Αναφέρομαι σε ένα άρθρο του yupi.gr που ανέβηκε σχετικά με την κόντρα που έχει δημιουργηθεί ανάμεσα στον Βουρλιώτη και την υπόλοιπη σκηνή. Όμως υπάρχει ένα λάθος που ευκολα δημιουργεί λάθος εντυπώσεις.
Λέει το εν λόγω άρθρο πως τα diss που έχουν βγει για το Family είναι απο mcs που άνηκαν παλιά στο label του Βουρλιώτη και απεχώρησαν γιατί δεν είχαν την προβολή που ήθελαν. Κάτι το οποιίο δεν ευσταθεί ,αφού Μηδενιστής και Εισβολέας που βγάλανε τα diss δεν είχαν ποτέ καμία σχέση με το family και ούτε υπήρξε και ποτέ καμία συνεργασία .Απο πολύ παλιά ήταν γνωστό ότι οι εν λόγω mcs αντιπροσώπευαν άλλα πράγματα ,απλώς τώρα βγήκαν και επίσημα τα κομμάτια.
Βέβαια αν θέλουμε να τα λέμε και όλα ...hip hop χωρίς κόντρες είναι φαγητό χωρίς αλάτι ,οπότε μην πιστεύετε και πολύ ότι όσα γράφουν τα εννοούν κιόλας. Ούτε ότι οι διαθέσεις τους κυμαίνονται σε τόσο εχθρικά επίπεδα. Απλά έτσι πρέπει να ναι!
Το εν λόγω άρθρο :http://www.yupi.gr/gossip/c11654/Nikos_Boyrliwths.html
Πόσοι απο εσάς έχετε μπει στην διαδικασία να αποκτήσετε ή να δημιουργήσετε ένα απωθημένο; Πόσοι απο εσάς μετά προσπαθήσατε να το καταπολεμήσετε και να σταματήσετε να το έχετε ως ανυπόφορη σκέψη; Πόσοι απο εσάς καταφέρατε να το ξεπεράσετε;
Βασικά ξεπερνιούνται τα απωθημένα; Bασικά μπορεί κάποιος να ορίσει τι σημαίνει απωθημένο ; Ή υπάρχουν κατηγορίες και περιπτώσεις;
Καταρχάς είμαι της άποψης πως τα απωθημένα είναι ένας τρόπος ολοκλήρωσης της ζωής ή μάλλον συμπλήρωμα των συναισθηματων. Και είναι απο τα ωραία συναισθήματα ,γιατί σε γεμίζει ταυτόχρονα πάθος ,ευτυχία ,δυστιχία ,απόγνωση και παίζεις παιχνιδια με το μυαλό σου και την μοίρα. Και μην ξεχνάμε πως ένα απωθημένο είναι κυρίως σκέψη και κάτι ανεκπλήρωτο .
Το βίωσες στο παρελθόν ,το ένιωσες σαν επιθυμία ,αλλά ποτέ δεν το είχες δικό σου ,ποτέ δεν το ένιωσες με την κυριολεξία του όρου. Και σε σέρνει όσα χρόνια και να περάσουν ,σε βαραίνει σαν σκέψη αλλά για κάποιο λόγο δεν θες να την αποχωριστείς ,θες να συνεχίσεις μαζί της για να έχεις την δυνατότητα να θυμάσαι ,αυτό που ποθούσες τόσο αλλά ποτέ δεν το χες.
Αλήθεια ,αν είχες την δυνατότητα ,θα το απαρνιόσουν ; Προσωπικά οχί! Είναι αυτό που είπα και πριν ,με γεμίζει μέσα μου και το χω ανάγκη να χω απωθημένα. Είναι μέρος της ζωής πιστεύω ,να έχεις ανεκπλήρωτες επιθυμίες..
Αν μπορούσες ένα απωθημένο ,να το πραγματοποιούσες ; Τι θα έκανες; Δεν ξέρω ,δεν νομίζω να το πραγματοποιούσα. Ίσως τα απωθημένα είναι καλύτερα να υπάρχουν ως σκέψεις και μόνο .
Ίσως για αυτό και να είναι απωθημένα ,γιατί ως σκέψη και φαντασίωση μπορείς να τα πλάσεις με τον δικό σου ιδανικό τρόπο ,χωρίς περιορισμούς και να τα αισθανθείς όπως ακριβώς θες. Οπότε γιατί να μπεις στην διαδικασία να επιδιώξεις να καταστρέψεις ένα απωθημένο; Θα ρισκάρεις και θα χάσεις ένα απωθημένο για να το ζήσεις ; Και είσαι σίγουρος ότι θα σου βγει έτσι όπως το χες φανταστεί ,έτσι όπως το θελες; Όχι.. Απλά θα προσπαθήσεις να μην το αφήσεις σαν απωθημένο προς χάριν του εγωισμού και της αυτοπεποίθησης σου.
Όχι ,δεν αρρώστησες με την καλή έννοια. Όπως είναι φυσιολογικό τα καράβια προς Μύκονο πάνε γεμάτα αλλά...φεύγουν και γεμάτα .Έχει ξεσπάσει τρελή επιδυμία την τελευταία βδομάδα και όλοι γυρίζουν απο το νησί άρρωστοι με τα σημάδια της γρίπης.
Κακά τα ψέμματα είναι φυσιολογικό αυτό που συμβαίνει μιας και η Μύκονος κάθε καλοκαίρι αποτελεί το hot spot σημείο του καλοκαίριου και σκάνε άνθρωποι απο όλο τον κόσμο ,οπότε το κακό δεν θέλει και πολύ για να γίνει!
Άρα όσοι έχετε στο νου σας να επισκεφτείτε το νησί των ανέμων ,κάντε μια δεύτερη σκέψη ή στην τελική πηγαίντε με τις καλύτερες προφυλάξεις γιατί η γρίπη των χοίρων (ή οποιαδηποτε άλλη ) δεν αστειεύονται και μπορούν να σας τερματίσουν άμεσα τις διακοπές.
Όπως βλέπετε την σελίδα μου ,τώρα αρχίζω να την "χτίζω" σιγά-σιγά ,οπότε stay tuned για την ολοκληρωμένη της μορφή.
Στο συγκεκριμένο blog δεν θα βρείτε μια σταθερή γραμμή ή τέλος πάντων μια συγκεκριμένη θεματολογία. Εδώ θα αποτυπώνω σε μορφή κειμένων (άντε και κανα multimedia στο που και που..) ,όσα με απασχολούν/εκφράζουν ,χωρίς να γυρίζω απο ένα είδος θέματος και μόνο. Απο Προσωπικές σκέψεις...στις επιχειρηματικές βλέψεις του Βγενόπουλου και απο κει...στην sexy αλλά καθόλου όμορφη Lady Gaga.
Τι άλλο θα μπορείται να βρείτε; Gossips απο την Αθήνα ,οικονομικές συζητήσεις ,σκέψεις/ανησυχίες ,θέματα για υγεία ,για διασκέδαση κτλ κτλ
Ότι έχω στο μυαλό μου (απαραίτητο συστατικό και ο ελεύθερος χρόνος..) θα το αποτυπώνω εδώ και περιμένω και την δικιά σας συμμετοχή ,ώστε να αποκτήσει έτσι η σελίδα μια ροή και ..πνοή!
Τους τελευταίους μήνες όλοι όσοι ασχολείστε με χρηματιστήριο και τα σχετικά θα έχετε ακούσει φήμες περι συγχωνεύσεων των τραπεζών ,μεγάλα deals και άλλα τέτοια ωραία. Το θέμα είναι κατά το πόσο οι συγκεκριμένες φήμες βασίζονται σε θεωρίες συνομοσίας και αν μπορεί κάποιος να το δει απο μια ρεαλιστική πλευρά .Σίγουρα όπου υπάρχει καπνός ,υπάρχει και φωτιά ,οπότε είναι σχεδόν βέβαιο πως τον τελευταίο καιρό κάτι μαγειρεύεται ή είναι στην προσπάθεια τουλάχιστον..
Τον Βγενόπουλο πάλι ,λιγό-πολύ όλοι τον ξερουμε επιφανειακά και όλοι μας γνωρίζουμε τα μεγάλα deals που έχει κάνει κατα καιρούς με τελευταίο του επίτευγμα την απόκτηση της Ολυμπιακής. Είναι ένας επιχειρηματίας που λειτουργεί με βάση την ψυχολογία και μόνο και ξέρει πως να αντιμετωπίζει τους αντιπάλους του και να παίρνει στο τέλος αυτό που θέλει. Ίσως να είναι και ο πιο επιτυγχημένος επιχειηματίας των τελευταίων ετών στην χώρα μας ,αφού κάθε του κίνηση γίνεται σημείο αναφοράς .
Πρίν 1 χρόνο ,είχε βγει και είχε δηλώσει με κατηγορηματικό τρόπο πως η Ελλάδα μπορεί να αντέξει 2 μεγάλες τράπεζες και μια μικρή .Το χε δικαιολογήσει με βάση την δυσαναλογία που υπάρχει στην πληθώρα τραπεζών στην χώρα μας και των μόλις 12 εκατομμυρίων κατοίκων. Μια άποψη σωστή αν μη τι άλλο ,αλλά σίγουρα όχι και τόσο εφικτή (τουλάχιστον στο άμεσο μέλλον).
Έτσι λοιπόν φτάνω στο σημείο που να μπορώ να δηλώσω πως το μεγάλο μπαμ του Βγενόπουλου δεν αργεί να γίνει και η συγχώνευση της marfin popular bank και γενικότερα όλου του ομίλου με μια εκ των alpha και πειραιώς .Είναι ουσιαστικά νεκρή περίοδος και ο Βγενόπουλος συνηθίζει να χτυπάει ,όταν όλοι κοιμούνται.
Βέβαια πιο πιθανό ενδεχόμενο είναι η συγχώνευση με την alpa ,ποντάροντας στις πολύ καλές σχέσεις του με τον Κωστόπουλο και με κάτι αντίστοιχες δηλώσεις του τελευταίου που χε κάνει στο παρελθόν περι συγχωνεύσεων κτλ..
Και μια τέτοια κίνηση όλοι μπορούμε να φανταστούμε πόσο μεγάλες αλλαγές θα επιφέρει στην ελληνική οικονομία..Θετικές ή αρνητικές θα δείξει.
Μερικές φορές νιώθεις την ανάγκη να γράψεις ,να μοιραστείς σκέψεις σου με άλλους ,να μπορέσεις τέλος πάντων να εκφράσεις συναισθήματα και απόψεις που για κάποιο λόγο δεν έχεις την δυνατότητα να το κάνεις live..
Σίγουρα θα σε έχει πιάσει και εσένα ο φόβος ,η ανασφάλεια ,το άγχος αν ζεις..
Αν ζεις όπως θέλεις ,αν ζεις αληθινά ,έντονα ,αν τέλος πάντων ζεις την ζωή σου. Και αυτό είναι πολύ δύσκολο.
Πάντα ήμουν της άποψης πως στην ζωή δεν πρέπει να συγκρατείς τα συναισθήματα ,γιατί τότε τα μετριάζεις ,τα κάνεις εν μέρει άψυχα με αποτέλεσμα να μιζεριάζεις και να μην νιώθεις. Ένα απο τα χαρακτηριστικά του ανθρώπινου είδους είναι ότι έχει την δυνατότητα να αισθάνεται ,να γεμίζει ανα πάσα στιγμή συναισθήματα. Απο κει και πέρα είναι στην νοοτροπία του καθενός πως θα τα χειριστεί και θα τα ζήσει.
Είναι πολύ ωραίο να αγαπάς και να μισείς έντονα και με τέτοιο πάθος που θα σου καθορίζει απόλυτα την καθημερινότητα και παράλληλα θα στην γεμίζει με χρώματα και ουσία. Όταν προσπαθείς να μην δένεσε με καταστάσεις και πρόσωπα ,απλά μπαίνεις στο τριπάκι να προχωράς συνέχεια μπροστά ,χωρίς όμως να χεις ζήσει το πριν..
Έτσι λοιπόν και ο έρωτας συγκαταλάγεται μέσα στα απαραίτητα της ζωής -αν όχι ΤΟ απαραίτητο- .Και για αυτόν τον λόγο πρέπει να τα δίνεις όλα μέχρι τελικής πτώσεως..
Είμαι ερωτευμένος με ένα πρόσωπο που συνδιάζει όλα όσα έψαχνα ή μάλλον όσα ήθελα υποσυνείδητα και δεν είχα αντιληφθεί. Όσα χαρακτηριστικά με γεμίζουν τα βρήκα στην μορφή της και με κάνουν να αισθάνομαι τέλεια (όσο δύσκολο κι αν είναι να ορίσει κάποιος την τέλεια κατάσταση..) .
Αυτη είνι η μια πλευρά ,η άσπρη μεριά της δικιάς μου ιστορίας .Η πλευρά που με γεμίζει αισιοδοξία και χαρά. Όμως πάντα σε μια φάση της ζωής ,σε μια κατάσταση ,σε ένα συναίσθημα υπάρχουν μοιραία δύο όψεις. Και αναπόφευκτα βιώνω παράλληλα και την σκοτεινή ,την πιο ματαιόδοξη εικόνα..
Έχω την δυνατότητα να της μιλάω ,να γεμίζω συναισθήματα ,να νιώθω ιδεατά αλλά...
...η επιθύμια μου να εκφράσω τα συναισθήματα μου στο πρόσωπο της φτάνουν το ανέφικτο και με εμποδίζουν .Πάντα για κάποιο λόγο ,το θέλω μας δεν θα συμβαδίζει με το μπορώ και έτσι θα μπαίνουμε στην διαδικασία του συμβιβασμού και του μοιράσματος. Έτσι λοιπόν κι εγώ περιορίζομαι στο να της μιλάω και να φοβάμαι να εκφράσω τα συναισθήματα μου..
Ίσως γιατί φοβάμαι την απόρριψη.. Ίσως γιατί το πάθος που νιώθω για αυτήν ,να με έχει βγάλει απο τα όρια του λογικού και να φοβηθεί.. Ίσως γιατί έτσι πρέπει..
Αλήθεια ,η μοίρα πόσες φορές παίζει ρόλο στην ζωή σου και πότε στην καθορίζει;
Αξίζει να πάλεψεις για το φαινομενικά ανέφικτο; Μπορεί να οριστεί κάτι ως ανέφικτο;
Όπως και να χει ,δεν υπάρχει πιο ωραίο συναίσθημα απο το να δίνεις τα πάντα...και ας μην αξίζει ! Θα μπορείς να πεις τουλάχιστον πως έζησες και ένιωσες..
